•••

•••

இந்த வருடம் சென்னை புத்தகத் திருவிழாவில் நிறைய புத்தகங்கள் வாங்கினேன். வாங்கிய புத்தகங்களில் முதலில் வாசித்த புத்தகம் “அஜ்வா”. சரவணன் சந்திரனின் முத்தைய நாவலான “ரோலக்ஸ் வாட்ச் ” தந்த நம்பிக்கையால் இதை வாசித்தேன். பயத்தின் காரணமாக போதை உலகத்துக்குள் சிக்கிக் கொண்டவன் ஒருவன் அவற்றிலிருந்து மீண்டு வருவதற்கான அக மற்றும் புறக்காரணிகளைப் பற்றி பேசுவதே அஜ்வா நாவலில் மையம்.

கதைச் சொல்லியின் அம்மா, அத்தை, காதலி டெய்ஸி, நண்பன் ஜார்ஜ் ஆண்டனி போன்றவர்கள் உயிரோட்டமான பாத்திரப் படைப்புகள். வாழ்க்கையை வெட்டாத்தியான மனநிலையில் பார்க்கும் நாவலின் தொனி நன்றாக உள்ளது. பாரம்பாரியமான விவசாயத்தால் ஏற்படும் நஷ்டத்திலிருந்து விலகி பரிசோதனை முயற்சியாக செய்யப்படும் விவசாயம் குறித்த பார்வையை முன்வைப்பது நாவலுக்கு கூடுதல் அழகு சேர்க்கிறது.

சரவணன் சந்திரனின் பலம் என நான் நினைப்பது நாவலுக்காக அவர் தேர்ந்தெடுக்கும் களம். அந்த களம் நடுத்தர வர்க்கம் அறியாத அல்லது அறிந்தாலும் அங்கு செல்ல முடியாத பெரும் பணக்காரர்கள் புலங்கும் இடம். இவரின் நாவலில் வரும் நடுத்தர வர்க்க கதைச்சொல்லிகள் கூட அப்படியான இடத்தில் ஒட்டியும் ஒட்டாமலும் தான் அலைகிறார்கள். ஒரு வகையில் அதிலிருந்து வெளிவருவதே அவர்களுக்கான விடுதலையாக அமைத்து விடுகிறது. இந்த ஊசலாட்டத்தின் வழியாக அந்த உலகத்தில் புலங்கும் மனிதர்களின் வாழ்க்கையைப் பற்றியும் தான் அந்த உலகத்துக்குள் சிக்கிக் கொண்ட நிலையைப் பற்றியும் சொல்லிச் செல்கிறார்கள்.

ரோலக்ஸ் வாட்ச்சில் பெரும் பணக்காரர்கள் வட்டத்தில் பழகும் இடைத்தரகன் தான் கதைச்சொல்லி என்றால் அஜ்வாவில் பயத்தின் காரணமாக போதை உலகத்துக்குள் தன்னை ஒப்புக் கொடுத்த ஒருவன் கதைச்சொல்லி. இந்த உத்தியின் வாயிலாக இரண்டு நாவல்களும் ஒன்றுக்கொன்று தொடச்சியானவை என்பதான எண்ணம் எழுகிறது. இது ஒரு நாவலாசிரியராய் சரவணன் சந்திரன் சறுக்கும் இடமாக தோன்றுகிறது. எனவே இனி எழுதவிருக்கும் நாவல்களுக்கு வேறு உத்தியைக் கையாண்டால் சிறப்பு.

சரவணன் சந்திரனின் மொழி பாசாங்கு அற்ற தெளிந்த மொழி. அது குளிருட்டப்பட்ட வாகனத்தில் அமர்ந்து ஆளில்லாத சாலையில் போகும் பயணத்தைப் போல ஈர்த்துச் செல்கிறது. இந்த நாவலில் மரணம் என்பது நிரம்பிக் கிடக்கிறது. கதைச் சொல்லி தன் நண்பர்கள் பற்றி சொல்லும் ஒவ்வொரு கதையிலும் குறைந்த பட்சம் ஒரு மரணமாவது நிகழ்ந்து விடுகிறது. தன் அன்பிற்குறியவர்களின் இழப்பைத் தாங்க முடியாமல் தான் சிலர் போதை உலகத்துக்குள் ஒழிந்து கொள்கிறார்கள். இன்னும் சிலர் போதை உலகத்தில் கரைந்தே மரணம் அடைகிறார்கள். இந்த உலகத்திலிருந்து வெளியேறும் மார்க்கம் தெறிந்த கனக ரத்தினம் போன்றவர்கள் ஐ.பி.எஸ் ஆகி வெற்றி பெறுகிறார்கள்.

இந்த நாவலில் கதைச்சொல்லியின் காதலியான டெய்ஸின் மரணம் நம்மையும் பாதிக்கிறது. கதைச்சொல்லி போதை உலகத்திலிருந்து மீட்டு வரும் புள்ளியாய் அவளின் மரணம் அமைந்து விடுகிறது. நாவலில் கதைச்சொல்லி அவநம்பிக்கையின் வார்ப்பு என்றால் அவனின் நண்பன் ஜார்ஜ் ஆண்டனி, முத்தலிப் போன்றவர்கள் தன்னம்பிக்கையின் புதல்வர்கள் எனலாம்.

அஜ்வாவில் ஒவ்வொரு அத்தியத்தையும் ஒவ்வொரு சிறுகதையைப் போல தான் எழுதியிருக்கிறார். போதை உலகத்தின் அறியப்படாத பக்கங்களை கணிதப் புதிர்களுக்கு விடை காணும் மாணவனின் ஆர்வத்திற்கு ஒப்பாக சொல்லிச் செல்கிறார். ஹாட் பாக்ஸ், விடுதி,ரெட் மைட் வண்டு, அதலைக்காய், லுக்கேமியா, சமாதி கோவில், அஜ்வா, கமுதியில் விவசாயம் செய்யும் சீக்கியர்கள் என்று நாம் அறியாத உலகத்தின் ஒவ்வொரு புதரையும் அவர் சொல்லுகின்ற போது நாவல் வாசிப்பு இன்ப மையமானதாகவே இருக்கின்றது. இது ஊடகத்தில் பணியாற்று ஒருவர் தன் தேடலில் கிடைக்கும் அரிய செய்திகளைக் கதைகளாக கோர்க்கும் தொழில் நுட்பம்.

இந்த நுட்பத்தில் சரவணன் சந்திரன் சிறந்து விளங்குகிறார். ஆனாலும் மீள் வாசிப்பு என்று வரும் போது புதிர் மையமான இந்த தகவல் செல்லும் யுக்தி விடை தெறிந்த கணக்கையே மீண்டும் போடும் சளிப்பையே தரும். நல்ல நாவல்கள் வாசகனை மீண்டும் வாசிப்புக்கு தூண்ட வேண்டும். அந்த வகையில் இந்த நாவல் தீவிர இலக்கிய பிரதியாகவும் மாறாமல் வெகுஜன இலக்கியமாகவும் ஆகாமல் நடுநிலையில் நிற்கிறது. இந்த இரண்டு கெட்டான் நிலையை சரவணன் சந்திரன் எளிதில் கடந்து விடுவார் என்ற நம்பிக்கையும் அஜ்வா எனக்கு அளிக்கிறது.

•••

சாலை வாகனத்தில் அடிபட்ட பாம்பு
வீழ்ந்த சர்வாதிகாரியின்
உடலைப் போலவே கிடக்கிறது
அதன் இறைச்சியை
ஒரு தெரு நாய் கவ்வி இழுக்கிறது

*

தியானித்திருப்பவனின்
மூடிய கண்களின் மீது
மாறி மாறி வந்தமர்கின்றன
வண்ணத்துப் பூச்சிகள்

*

மஞ்சள் நிரம்பி
அரச மரத்திலிருந்து
தளும்பி விழுந்த இலையை
வாயில் லாவகமாய்
பற்றிச் செல்கிறது
ஒரு வெள்ளாட்டுக் குட்டி

*

முதலில்
குழந்தைகளை அடிப்பதை
நிறுத்துங்கள்
பிறகு தொடங்கலாம்
தீவிரவாதத்திற்கு எதிரான போரை

*
உலகையே அழித்து விடும்
அணுகுண்டு கண்டு பிடித்து விட்டதாக
எக்காளமிடுகிறீர்கள்
நானோ
ஒரு பூவின் நேர்த்தியில் மெய் மறந்து
அமர்ந்திருக்கிறேன்

•••

காலச்சுவடு பதிப்பகத்திற்காக அல்பெர் கமுய்யுடைய(Albert Camus) ‘l’homme révolté’ என்ற நூலை ‘புரட்சியாளன்’ என்ற பெயரில் மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன். 1951ல் வெளிவந்த நூல் என்ற போதும், தமிழில் இது போன்ற நூலின் வரவு அவசியம் எனக்கருதி மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. அந்நூலை மொழிபெயர்த்தபோது, எனக்குத் தோன்றியதுதான் இந்த ‘எஜமானடிமை’ என்ற சொல். அல்பெர் கமுய் மனிதர்கூட்டத்தை எஜமான் அடிமையெனப்பிரித்து புரட்சிக்கான காரணங்களை அடுக்குகிறார். ஆனால் இன்றைய மனிதர் கூட்ட த்தில் எஜமானுமில்லை, அடிமையுமில்லை நாம் அனைவருமே எஜமானடிமை, என்பதனால் புரட்சி என்ற சொல்லை அவநம்பிக்கையுடன் பார்க்கவேண்டியுள்ளது .

அல்பெர் கமுய் மனிதர்கூட்டத்தை எஜமான் அடிமையென இரண்டாகப் பிரித்து, புரட்சி என்ற சொல்லை வரலாற்றின் அடிப்படையில் ஆய்வு செய்திருக்கிறார். மரபு, சமயம், அதிகாரபீடங்கள் ஆகியவற்றின் ஆதிக்கத்தை, சகித்தது போதுமென மறுக்க தீர்மானிப்பதும், தீர்மானித்ததைச் செயல்படுத்துவதும் புரட்சி. கிரேக்கத் தொன்மங்கள், கலை இலக்கியங்கள், முடியாட்சிகள், சோஷலிஸ அரசுகள் என பலதுறைகளிலும் நிகழ்ந்த புரட்சியின் பல்வேறு முகங்களை அறிமுகப்படுத்துவதோடன்றி அவற்றின் பண்புகளையும் வகைப்படுத்திய ஆழமானதொரு ஆய்வு. அறுபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வெளிவந்த நூல். அன்றே புரட்சியின் போக்குபற்றிய அனுமானமும் தீர்க்கதரிசனமும், அதுபற்றிய எதிர்கால கவலையும் அவருக்கு இருந்திருக்கிறது. கலகமும் கிளர்ச்சியும் புரட்சியின் தொடக்க நிலைகள். புரட்சி என்பது இவ்விரண்டின் இறுதிக்கட்டம். இன்றைக்கு நாம் அதிகம் சந்திப்பது கலகத்தை மட்டுமே, கிளர்ச்சி என்ற சொல்லையும் அரிதாகத்தான் கேள்விப்படுகிறோம், புரட்சி என்ற சொல், திரையில், படைப்பிலக்கியங்களில், கலையில், மேடைபேச்சில், கைத்தட்டல் எனும் சன்மானத்திற்காகவே உபயோகிக்கப்படுகிறது.

புரட்சியும் தனிமனிதனும்

படைப்பிலக்கியம், அரசியல், சமயம், மரபென்று பிறப்பெடுக்கும் களம் எதுவென்றாலும் ‘மறுப்பு’ பிறப்பெடுப்பது தனிமனிதனிடம். பின்னர் சமூகத்தின் ஒட்டுமொத்த ஆதரவுடன் கிளைகளை விரிப்பது. ‘நான் புரட்சி செய்கிறேன், அதனால் நாம் இருக்கிறோம்’ எனப் புரட்சியாளன் ஊடாக இருத்தலுக்குப் புதியதொரு விளக்கத்தை அல்பெர் கமுய் தருகிறார். அதிகாரத்திற்கு எதிரான தனிமனித மறுப்பினால் மீட்கப்படும் உரிமை, தனக்கு மட்டுமல்ல நாளைய எனது சமூகத்திற்காகப் பெறப்படும் உரிமை என உணரப்படும்போது புரட்சி தனிமனிதன் என்ற குறுகிய நிலப்பரப்பைக் கடந்து சமூகம் என்ற விரிந்த தேசத்திற்குள் பிரவேசிக்கிறது. இந்நிலையில் முடிந்தால் உரிமையை மீட்பது இல்லையெனில் சாவது என்ற முடிவுக்கு புரட்சியாளன் வருகிறான். இம்முயற்சியில் புரட்சியில் இறங்குபவனோ, அவன் இறங்கக் காரணமானவனோ மரணிப்பது தவிர்க்க இயலாதது. ஆகப் புரட்சி வெள்ளத்தின் ஊற்றுகண் தனிமனிதன். ஆனால் இன்றைய மனிதன் புரட்சியாளனாக உருவெடுக்கச் சாத்தியமுண்டா ?

மார்க்ஸ் கனவுகண்ட உலகத் தொழிலாளர் ஒற்றுமை தோற்றதற்கும், இன்று அதிகாரத்திற்கெதிரான கலகம், கிளர்ச்சிகள் போன்றவை (அதாவது புரட்சி தன் பூர்வாங்க நிலையிலேயே) தோல்வியைத் தழுவுவதற்கும் ஒரே ஒரு காரணத்தைத் தான் சொல்ல முடியும். அது ஒவ்வொரு மனிதனும் முதலாளி தொழிலாளியென்ற இருகுணங்களையும் தன்னுள் ஒளித்திருப்பதைப்போலவே, அவன் எஜமான் அடிமை இருபண்புகளுடனும் வாழ்கிறான் அல்லது எஜமானடிமையாக இருக்கிறான்.நவீன மனிதன் பிறரை எஜமானாகவும் பார்ப்பதில்லை தன்னை அடிமையாகவும் உணர்வதில்லை.

புரட்சி ‘உடன்படுதல் – மறுத்தல்’ என்ற இரு பண்புகளை மனிதரிடத்தில் காண்கிறது. கட்டளைக்கு அடிபணிந்த மனம், அதை மறுத்து புரட்சி அவதாரம் எடுப்பதாக அல்பெர் கமுய் தெரிவிக்கிறார். அதாவது கிளர்ச்சியாளன் கட்டளையை மறுத்து தனது உரிமைக்குப் போராடுகிறவன், இன்று நிலமை வேறு : நிகழ்கால மறுப்பாளி உரிமைக்காக அல்ல அதிகாரத்திற்காக போராடுகிறான். முடிவில் எஜமானை அடிமையாக நடத்தவேண்டும் என்பது மட்டுமே அவன் அவா. அவன் இறுதி நோக்கம் அடிமைகளுக்கு உரிமையை மீட்டுத் தருவது அல்ல, தனக்கும் ஆயிரம் அடிமைகள் வேண்டும் என்ற உந்துதல் பாற்பட்ட து. இந்த நோக்கில்தான் எஜமானடிமை முக்கியத்துவம் பெறுகிறது

எஜமானடிமை

எஜமானடிமைகளை புரிந்துகொள்ளும் முன்பு அதிகாரம் என்ற சொல்லை விளங்கிக் கொள்ளவேண்டும். ஆங்கிலத்தில் authority மற்றும் Power என்று இரண்டு சொற்கள் அதிகாரத்தின் தரப்பில் வழக்கில் உள்ளன. நான் இன்னவாக இருக்கிறேன் அதனால் எனக்கு சில அதிகாரம் செலுத்தும் உரிமைஉள்ளது என்பதால் பிறப்பது அதிகாரம். இந்த அதிகாரத்தைக் கடந்த காலத்தில் முடிமன்னர்கள் ‘Divine right’ ஆகப் அதாவது தெய்வீக உரிமை எனப் பார்த்தார்கள். இந்திய மரபின் வழி சித்தரிப்பதெனில் கடவுள் விதித்தது. கடவுள் எங்களுக்கு ஆளுகின்ற உரிமையை வழங்கியிருக்கிறார் அல்லது உங்களை ஆள எங்களுக்கு விதிக்கப்பட்டிருக்கிறது, நீங்கள் அதனை ஏற்கவேண்டும். எங்களை கேள்விகேட்கின்ற உரிமை உங்களுக்கில்லை என்பது அதற்குப் பொருள். இந்த அதிகாரத்தை வேறுவகையிலும் பெறலாம். ஒரு கூட்டம் முன்வந்து தங்களை வழிநட த்த ஒருவர் வேண்டும் எனத் தீர்மானித்து அதிகாரத்தை ஒருவர்வசம் ஒப்படைக்கலாம். அதற்குப் பல காரணங்கள் : அந்நபரின் ஆளுமை காரணமாக இருக்கலாம், பலம் காரணமாக இருக்கலாம், அந்தக் கூட்டத்தை வழி நடத்தும் பொறுப்பை வேறொருவரிடம்அளித்தால் பிறர் இணக்கத்தைப் பெறுவது சாத்தியமில்லை என்ற நிலையிருக்கலாம். இப்படி அதிகரத்திற்கு வந்தபின்பு இருக்கின்ற சட்டங்களைக்கொண்டோ அல்லது புதிய சட்டங்களைக் கொண்டோ, அல்லது வேறுவகையிலோ( பணம், படைபலம், காவல்துறை இவற்றைக்கொண்டு) தமது அதிகாரத்தைத் தக்கவைத்துக்கொள்வது அல்லது தொடர்ந்து அதிகாரத்தைச் செலுத்துவதை Power அல்லது இயக்குத் திறன் எனக் கருதலாம்.

நவீன அரசியல் எஜமானர்கள் Divine right ல் வருபவர்களல்ல, அரசியல் சட்டம், நிவாகச் சட்டம், இவற்றின் விதிமுறைகளைப் பூர்த்திசெய்து அதிகாரத்திற்கு வருபவர்களுமல்ல. பின் வாசல் வழியாக நுழைகிறவர்கள். அண்ணே என்றும், தலைவரே என்றும், ஐயா, அம்மா வென்றும் தங்கள் எஜமானை அல்லது எஜமானியை அழைத்து உள்ளே நுழைந்து அப்படி அழைக்கப்பட்டவரின் அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றும் தந்திரசாலிகள். இப்படி எஜமான் ஆகிறவர்கள் காலப்போக்கில் சோர்வுறுகிறார்கள். ஐயா உங்களுக்காகத்தான் செய்தேன், அக்கா உங்களுக்காத்தான் அதைச் செய்யச்சொன்னேன் என்கிற மனிதர்களிடத்தில் உண்மையில் இந்த எஜமான்கள் அடிமைகளாக வாழ்கிறார்கள். தங்கள் அதிகாரத்தில் குறுக்கிடுறவர்களை, குறுக்கிடக்கூடியவர்களை களையெடுத்து அலுத்து, தங்கள் துதிபாடிகளுக்கு எளிதில் அடிமையாக இருப்பது இவர்களுடைய எஜமான் வாழ்க்கையின் உச்சத்தில் நிகழும் அவலம். இது எஜமான் – அடிமை சூத்திரத்தால் பெற்ற விடை அல்ல. குரு – சிஷ்யன், தலைவன்-தொண்டன், தலைவி-தோழி என்ற உறவின் பரிணாமத்தால் நேரும் விபரீதம்.

பல முடிமன்னர்கள் தங்கள் ராஜகுருக்களுக்கு அடிமைகளாக இருந்திருக்கிறார்கள். கத்தோலிக்க குருமார்களின் கட்டளைகள் நிர்வாகத்தில் மட்டுமல்ல, சொந்தவாழ்க்கையிலும் மேற்குலக அரசாங்கங்கங்களின் வேதவாக்காக இருந்துள்ளன. சோஷலிஸ அரசுகளின் எஜமானர்கள் அனைவருமே ஓர் ஆலோசகரிடமோ அல்லது ஆலோசனைக்குழுவினரிடமோ இறுதிக்காலத்தில் அடிமைப்பட்டுக் கிடந்தவர்கள் தான். அலெக்ஸாந்த்ரோவுக்கு ஸ்டாலின் அடிமை, கொயெபெல்ஸுக்கு உண்மையில் ஹிட்லர் அடிமை, சகுனிக்கு துரியோதன ன் அடிமை, மனோன்மணீய குடிலனுக்கு பாண்டியன் சீவகன் அடிமை, இப்படி சான்றுகளை அடுக்கிக்கொண்டு போகலாம்.

தன்னைச் சுற்றியுள்ள எதையும் சந்தேகத்துடன் பார்க்கப் பழகி இறுதியில் தங்கள் நிழலைக் கண்டும் அஞ்சுகின்ற இம்மனிதர்களைப் புரிந்துகொண்டுள்ள, இவர்களை நிழலாகத்தொடர்கிற மனிதர்களுக்கு தங்கள் பலவீனமான எஜமான்களை அடிமைப்படுத்துவது எளிது. தவிர இந்த எஜமான்கள் ஒருகாலத்தில் அடிமைகளாக இருந்தவர்கள் என்றால் மிகமிக எளிது. அடிமைகளாக வாழ்க்கையைத் தொடங்கி அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றியவர்கள், எந்தத் தெய்வீக உரிமையினாலும் ( Divine Right ) அதிகாரத்தைப் பெற்றவர்களில்லை என்ற உண்மையை இவர்களை அண்டியிருக்கிற அடிமைகள் நன்கறிந்திருக்கிறார்கள். எஜமான், அடிமை என்ற இருநிலையிலும் இல்லாது, இரண்டும் கெட்டானாக அல்லது கெட்டாளாக வாழ்ந்து தொடுவானத்தில் கண்களை நிறுத்தி இறுதி மூச்சை விடுவது கொடுமைதான்.

–

எவ்வொறு செயலை (வினையை) செய்வதற்கும் ஆற்றலானது அவசியம். எடுத்துக்காட்டாக, நடத்தல், பார்த்தல், பேசுதல், விளையாடுதல், தூங்குதல், வரைதல், படித்தல், உள்ளிட்ட எல்லா வினைகளுக்கும் ஆற்றல் வேண்டும். இவ்வினைகளுக்கான ஆற்றலை ‘உணவு’ என்கிற வேதியாற்றலில் இருந்து நாம் பெருகிறோம். விலங்குகளும் உணவின் மூலமே, தனது ஆற்றல் தேவையை பூர்த்தி செய்து கொள்கின்றன.

சரி, நமக்கும், விலங்குகளுக்கும் உணவளிக்கும் தாவரங்கள் எப்படி ஆற்றலை பெருகின்றன? சூரிய ஒளி மூலம் தான்! ஆம், சூரிய ஒளியின் முன்னிலையில் கரியமில வாயுவும் நீரும் சேர்ந்து கார்போஹைட்ரேட்டான உணவினை தாவரங்கள் தயாரிக்கின்றன. இவ்வினைக்கு பச்சையம் (தாவரத்தில் இருக்கும் பச்சை நிறமி) இன்றியமையாதது.

உயிரினங்களான தாவரங்களுக்கும், மனிதர்களுக்கும், விலங்குகளுக்கும் ஆற்றல் தேவைப்படுகிறது. இதேப்போன்று உயிரற்றவைகளுக்கும் ஆற்றல் தேவைப்படுமா? என்றால், ஆம், என்ற பதிலே கிடைக்கிறது. நகரும் உயிரில்ல பொருளை நகர்த்துவதற்கும், நிலபரப்பிலிருந்து மேலே உயர்துவதற்கும் ஆற்றல் அவசியம். இது மின்னாற்றல் மற்றும் வேதியாற்றல் மூலமாக பூர்த்தி செய்யப்படுகிறது.

ஒளியாற்றல், வேதியாற்றல், மற்றும் மின்னாற்றலை தவிர வெப்ப ஆற்றலும், ஒலியாற்றலும் நம் அன்றாட வாழ்வில் நீக்க முடியா ஆற்றல் மூலங்காளாகும்.

இங்கு குறிப்பிட வேண்டியது என்னவெனில், வினையை பொறுத்து ஆற்றலின் அளவும், மூலமும் மாறும் என்பதே. நாம், ஒரு செயலை செய்வதற்கு தேவையான அளவைவிட அதிகப்படியான ஆற்றலை கொடுத்தால் என்ன நிகழும்? இரண்டு விளைவுகளுக்கு வாய்ப்புண்டு. ஒன்று, அதிகப்படியான ஆற்றல் வீணாக்கப்படுகிறது. இதற்கு உதாரணமாக, தொடர்ந்து சுழலும் மின்விசிறியை சொல்லலாம். அதாவது தொடர்ந்து மின்சாரத்தை கொடுத்தாலும், மின்விசிறி ஒரு குறிப்பிட்ட சதவிகித மின்னாற்றலை மட்டும் சுழலுவதற்கு பயன்படுத்துகிறது. அதிகப்படியான மின்னாற்றலை வெப்ப ஆற்றலாக மாற்றி வெளியேற்றுகிறது.

மற்றொரு விளைவு? மிதமிஞ்சிய ஆற்றலானது, அச்செயலை செய்யும் பொருளையே தாக்கலாம்! வரையறையை மீறி அளிக்கப்படும் மின்னழுத்தம், சிலவகை வீட்டு உபயோக மின்சாதனங்களை செயலிழக்கச் செய்வதை அனைவரும் அறிவோம். எனவே, ஆற்றலை அளவுக்கு மீறி பயன்படுத்தினால், விரும்பத்தாகாத விளைவுகள் உண்டாகும். இவ்விளைவு, மனிதர்களுக்கு பொருந்துமா? என்ற வினா எழுகிறது. இதற்கான விடையாக திருவள்ளுவரின் குறளை பதிலாக அளிக்க விரும்புகிறேன்.

தீயினாற் சுட்டபுண் உள்ளாறும் ஆறாதே
நாவினாற் சுட்ட வடு (குறள் 129)

இக்குறளுக்கான விளக்கம்: ஒருவனை ஒருவன் தீயினால் சுட்ட புண் உடம்பிலே இருப்பினும், அவன் உள்ளத்தில் ஆறிவிடும். ஆனால் ஒருவனை ஒருவன் தன் நாவினால் சுட்டால் (கடுஞ்சொல் மூலமாக) அது பாதிக்கப்பட்டவனது உள்ளத்தில் ஆறாமல் மாறா வடுவாய் இருக்கும். இக்குறளில், தீயினை சொல்லுடன் ஒப்பிடுகிறார் திருவள்ளுவர். இதை அறிவியல் கண்ணோட்டத்தில் பார்த்தால், ‘தீ’ என்ற வெப்ப ஆற்றலோடு, (ஒலி வடிவ) ’சொல்‘ என்ற ஒலியாற்றலுடன் ஒப்பிடப்பட்டிருப்பதை உணர முடிகிறது. இவ்விருவகை ஆற்றலையும் அளவிற்கு அதிகமாக பயன்படுத்துவதால் தீமையே விளைகிறது. இதனை சற்று விரிவாக பார்ப்போம்.

உண்மையில் சீரான உடற்செயலியல் நிகழ்வுகளுக்கு வெப்ப ஆற்றல் அவசியம். இதனை நுப்பத்தி ஏழு டிகிரி செல்சியஸ் (சராசரி அளவு) என்று கண்டறிந்துள்ளது அறிவியல் உலகம். இச்சராசரி வெப்பமானது, உடலில் புகுந்த நுண்ணுயிரிகளினால் அதிகரிக்கப்பட்டால், நமக்கு கேடு உண்டாகிறது. வெளியிலிருந்து தீயினால் (சுடப்பட்டால்) கொடுக்கப்பட்டால் (உடலிற்கு)அழிவு உண்டாகிறது. இதேப்போன்று, தொடர்பு கொள்வதற்கு சொற்கள் அவசியம். நம் நாவின் இனிய சொற்கள் பிறருக்கு மகிழ்வை உண்டு பன்னும். தீய சொற்களோ, தீயை போல் சுடும். இதிலிருந்து அறிவது என்னவெனில், உயிரற்ற பொருட்களை போன்றே, உயிரினத்திற்கும் அதிகப்படியான ஆற்றலை கொடுக்க, தீமையே விளையும். இதைதான்,

அதிக படிப்பு உடலுக்கு இளைப்பு என்றனரோ? (பழமொழி)

தற்போது, அறிவியல் நோக்கில் தீயினை சொல்லோடு (ஒலி வடிவம்) ஒப்பிட முடியுமா? என்பதை ஆராய்வோம், வாருங்கள்.

முதலில் தீயினை பற்றி காணலாம். தீ மூட்டும் பொழுது, வெப்பம் உயருகிறது. இதிலிருந்து வெப்ப ஆற்றல் வெளிப்படுகிறது. வெப்ப ஆற்றலை பயன்படுத்தி இயற்பியல் மாற்றங்களை (வினைகளை) நிகழ்த்த முடியும். உதாரணமாக, திரவ நிலை நீரினை சுமார் நூறு டிகிரி செல்சியஸ் வெப்பநிலைக்கு சூடுபடுத்தும் பொழுது வாயு நிலை நீராக மாறுகிறது. சூடுபடுத்துவதால், நீரின் நிலை (திரவ நிலையிலிருந்து வாயு நிலைக்கு) மட்டுமே மாறுகிறது. விளைபொருளில் (வினை முடிந்தபின் கிடைப்பது) மாற்றம் இல்லை. அதாவது, சூடுபடுத்துவதற்கு முன்னும், பின்னும், இருப்பது நீர் மட்டுமே. எனவே இதனை இயற்பியல் மாற்றம் என்கிறோம்.

தவிர, வேதியியல் வினைகளை நிகழ்த்தவும் வெப்ப ஆற்றல் பயன்படுகிறது. உதாரணமாக, காய்ந்த மரக்கட்டை எரியும் வினையை கருதலாம். காய்ந்த மரக்கட்டையில் கார்போஹட்ரேட் இருக்கிறது. இதனை காற்று வெளியில் எரிக்கும் பொழுது ஆக்சிஜனுடன் சேர்ந்து நீராகவும், கரியமில வாயுவாகவும் (விளைபொருட்கள்) மாறுகிறது. இத்துடன், வெப்பமும், ஒளியும் உண்டாகிறது. இவ்வினை முடிந்த பின்னர் எரிக்கப்படாத கார்போஹைட்ரேட்டு கருகி சாம்பலாக மிஞ்சுகிறது. எரித்தல் வினைக்கு பின் புதிய விளைபொருள் கிடைப்பதால், இதனை வேதிவினை என்கிறோம். எனவே, வெப்ப ஆற்றல் இயற்பியல் மற்றும் வேதியியல் வினைகளை நிகழ்த்த பயன்படுகிறது.

வெப்ப ஆற்றலுடன் ஒப்பிடபட்ட ஒலி ஆற்றலால், இயற்பியல் மாற்றங்களையும், வேதியியல் வினைகளையும் நிகழ்த்த முடியுமா? என்ற வினாவிற்கு பதில் முடியும் என்பதே! முதலில் ஒலி ஆற்றலால் (இங்கு பேசும் சொற்களை குறிக்கவில்லை) நிகழும் இயற்பியல் மாற்றத்திற்கான எடுத்துகாட்டினை பார்போம். சில வகை காய்கறிகள், பழங்கள், மீன் உள்ளிட்ட உணவு பொருட்கள் கெடாமல் பாதுகப்பதற்கு உப்பு (சோடியம் குலோரைட்) நீர் கரைசல் பதப்படுத்தியாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. இவ்வுப்பு கரைசலை உருவக்கிட ஒலி ஆற்றல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பொதுவாக, உப்பு, நீரில் கரையும் என்றபொழுதும், ஒலி ஆற்றலை பயன்படுத்தும் பொழுது நேர்த்தியான உப்பு கரைசல் கிடைக்கிறது. எனவே, வெப்ப ஆற்றலை போன்றே, ஒலி ஆற்றலையும் இயற்பு மாற்றத்தினை நிகழ்த்துவதற்கு பயன்படுத்தலாம்.

மேலும், ஒலி ஆற்றலை பயன்படுத்தி வேதிவினைகளும் நிகழ்த்தப்படுகின்றன. அவைகளுக்கு ஒலிவினைகள் என்று பெயர். உதாரணமாக, சாயக்கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பு முறையில், ஒலி ஆற்றல் (20–1000 kHz) பயன்படுகிறது. அதாவது, நீரில் இருக்கும் சாயங்களை அழிக்க ஒலி ஆற்றலை பயன்படுத்தலாம். இது எப்படி சாத்தியமாகிறது? சுருக்கமாக பார்ப்போம்.

போதுமான அதிர்வெண் (ஒரு வினாடியில் தோற்றுவிக்கப்படும் அலைகளின் எண்ணிக்கை) கொண்ட ஒலி ஆற்றலை, சாயங்கலந்த கழிவு நீரில் செலுத்தும் பொழுது, ஆற்றல் மிக்க ஹைட்ராக்ஸைடு தனித்த உறுப்புகள் (OH•) உண்டாக்கப்படுகின்றன. இத்தனித்த உறுப்புகள், சாயங்களை கரியமில வாயுவாகவும், நீராகவும் சிதைக்கிறது. இதன் மூலம் சாயப்பட்டரை கழிவு நீர் தூய்மையாக்கப்படுகிறது. இதே முறையில் கழிவு நீரில் இருக்கும் தீங்கிழைக்கும் நுண்ணுயிரிகளையும் அழிக்க முடியும் என்பதை விஞ்ஞானிகள் கண்டறிந்துள்ளனர். மேலும் நடைமுறையில் பயன்படுத்தப்படும் குலோரின் சேர்மங்களுக்கு சிறந்த மாற்றாகவும் ஒலிவினையூக்க முறை கருதப்படுகிறது.

மேற்கண்ட செய்திகள் மூலம், வெப்ப ஆற்றலும், ஒலியாற்றலும் வினைகளுக்கு பயன்படுவது சத்தியம் என்பதை பார்த்தோம். எனவே, வள்ளுவரின் ’தீயிற்கும் சொல்லிற்குமான (ஒலி என கொள்க) ஒப்பீடு அறிவியில் பார்வையிலும் மிக பொருத்தமாக இருப்பது கண்கூடு.

ஒலியாற்றலை வினைகளுக்கு பயன்படுத்துவதை அறிந்த பொழுதும், (ஒலி வடிவ) சொற்களே வினைகளை நிகழ்த்துமா? என்ற வினாவும் எழுகிறது. இதற்கான பதிலை பார்பதற்கு முன்னதாக, திருவள்ளுவரின் மற்றொரு குறளை (குறள் 642) காண்போம்.

ஆக்கமுங் கேடும் அதனால் வருதலால்
காத்தோம்பல் சொல்லின்கட் சோர்வு.

இக்குறளுக்கான விளக்கம் பின்வருமாறு. ஆக்கமும் கேடும் சொல்லுகின்ற சொல்லால் வருவதால் ஒருவன் தன்னுடைய சொல்லிற்கு தவறு நேராமல் காத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

’ஆக்கமும் கேடும்’ அதாவது நன்மையும் தீமையும் நம்முடைய சொற்களினால் வரும் என்றுரைக்கிறார் திருவள்ளுவர். நன்மை அல்லது தீமையானது ஒரு செயலினால் விளைவது. செயல் என்பது வினையே! எனவே, சொல்லின் மூலம் நிகழ்வது செயல். இச்செயலின் விளைவு நன்மை அல்லது தீமை. ஆக சொற்கள் (உயிரினத்தில்) வினையை நிகழ்த்தும் என்பது தெளிவு. மேலும், அனைவரும் அறிந்த பழமொழியை இங்கு சொல்ல விரும்புகிறேன்.

பாம்பென்றால் படையும் நடுங்கும் (பழமொழி)

’பாம்பு’ என்ற ஒலிவடிவ சொல்லே, ’நடுக்கம்’ என்ற செயலை நிகழ்த்துகிறது. மேலும், நம் அன்றாட வாழ்விலும், சொற்கள் செயலை நிகழ்த்துகின்றன. ஆம், நம்முடைய சொற்களால் பிறரை செயல்பட வைப்பதும், பிறரின் சொற்களால் நாம் செயல்படுவதும் வழக்கம் தானே? சொற்களால் நம் அன்றாட வாழ்வில் செயல்கள் நிகழும் பொழுது, இயற்பு அல்லது வேதிவினைகளை நிகழ்த்தாமல் இருக்க முடியுமா? இதுவரையிலும் சொற்களை கொண்டு வினைகளை ஆய்வகத்தில் நிகழ்த்தியிருக்கிறார்களா? இக்கேள்விக்கான விடையை பார்ப்போம்.

பொதுவாக ஒரு வேதிவினை நிகழ வேண்டுமெனில், ஆற்றல் தேவை என்பதை அறிவோம். மேலும், கொடுக்கப்படும் ஆற்றலை அதில் ஈடுபடும் வினைபடு பொருட்கள் எடுத்துக்கொண்டு வினையை நிகழ்த்துகின்றன. உதாரணமாக மரக்கட்டையை எரிக்கும் பொழுது வினை நிகழுகிறது. அதாவது மரக்கட்டை எரிந்து சாம்பலாகிறது. இதுவே, ஒரு கூழாங்கலை எரிக்க எவ்வித வினையும் நிகழ்வதில்லை. மாறாக, கல் சூடாகலாம். இதற்கு காரணம் கொடுக்கப்பட்ட வெப்ப ஆற்றலை கூழாங்கல் ஏற்கவில்லை. எனவே, சொற்கள் வேதிவினைகளை நிகழ்த்த வேண்டுமெனில், வேதிப்பொருட்கள் பேசுகின்ற சொற்களை ஏற்க வேண்டும். அறிந்த வரையில் எந்த வேதிபொருளும் சொற்களை கேட்பதில்லை. எனவே, ஒலியாற்றலை ஏற்று சில வினைபடு பொருட்கள் வினையை நிகழ்த்தினாலும், ஒலி வடிவில் வரும் சொற்களை வினைபடு பொருட்கள் ஏற்காதலால் வேதிவினைக்கு சத்தியமில்லை. இருப்பினும், ஏதேனும் ஒருசில மாற்றங்கள் நிகழுவதற்கு வாய்ப்புகள் உண்டா? என கேட்கலாம்.

இக்கேள்விக்கு அடிப்படை முகாந்திரம் இருக்கிறது. ஆம் முன்னர் பார்த்தார் போல், கூழாங்கல் வெப்ப ஆற்றலை ஏற்காவிடினும், அக்கல்லின் வெப்பத்தில் சிறிது மாற்றம் நிகழுகிறது. சொற்களினால் மாற்றங்கள் நிகழும் என்பதற்கு சில ஆய்வுகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது.

குறிப்பாக, ஜப்பானிய ஆராய்ச்சியாளரான மஸாரு இமோடோ (Dr. Masaru Emoto), சொற்களினால் நிகழும் வினைகளை பற்றி ஆய்வுகளை செய்திருக்கிறார். ‘Messages from Water‘ என்ற தலைபின் அடிப்படையில் அவர் செய்த ஆய்வுகளை பல புத்தகங்களாக வெளியிட்டுள்ளார். அவரது ஆய்வின் சாராம்சம் என்னவெனில், சொற்கள், வாழ்த்துகள், வேண்டுதல் உள்ளிட்டவைகளை நீரின் முன் உரைக்க வேண்டும். பின்னர் அந்த நீரினை உறையவைக்க (குளிர்வித்தல்) வேண்டும். அப்பொழுது நீர் குறிப்பிட்ட வடிவத்தில் படிகமாக்கப்படுகிறது. இவரது இந்த ஆய்வின் முடிவு என்னவெனில், நாம் கூறிய சொற்களை பொருத்து படிகமாக்கப்பட்ட நீரின் வடிவும் அமைகிறது என்பது தான்! நீர் படிகமாக்கல் என்பது வேதிவினை அல்ல. இது இயற்பு மாற்றமே. இவரது ஆய்வின் அடிப்படை தத்துவம் என்பது, சொற்கள், எண்ணங்கள், ஒலி உள்ளிட்ட எல்லாமே, ’ஆற்றல்’ என்பது தான். இவரது ஆய்வு முடிவுகளின் மீது பல எதிர்மறை விவாதங்கள் இருப்பினும், அடிப்படை தத்துவமான, ’சொற்கள் ஆற்றலுடையது’ என்பதை ஏற்கத் தானே வேண்டும்.

•••

பல்தேச மனிதர் தம் பாதம் படும்
நடைமேடையில்
விச்ராந்தியாய் உறங்குமொரு பூனையை
ரசிக்குதொரு தேசங்கடந்த குழந்தை
‘குய்ங் குய்ங்’ எனெ ஷூ ஒலியெழுப்ப.
ஆமோதிக்கும் தோழமைக் குரலொன்று
‘மியாவ் மியாவ்’ என.
கண் கடந்து செல்லும் முகங்களில்
எல்லைகளும் மொழியும் தாண்டிய விசாப்புன்னகை
’குழந்தைக்கும் பூனைக்கும் ஏது மொழியும் நாடும்’
வானிலிருந்து கீழிறங்கும் கடவுளின் குரல்

2.
உலகின் மிக உயர்ந்த கான்கிரீட் சிகரத்திலிருந்து
நோக்குமன் கண்களில் தேங்கிய ஏக்கம்
‘கடல் தாண்டி தெரியுமோ
காதலினை வதனம்?’
வயிறு துரத்த பாலை வந்தவனின்
தலையில் கொத்திப் பறக்குமொரு
கொடுங்கழுகு

“புதிய விஷயத்தை விளக்க, பழக்கமான சொற்களையே பயன்படுத்துங்கள்” என்பார்கள். எந்தவொரு சிக்கலான தொழில்நுட்பமும் அதனைப் பயன்படுத்தும் சாதாரண மக்களுக்கு எளிமையாக இருக்கும்பட்சத்திலேயே அது வெற்றியடையும். அதே போல ஒரு புதிய தொழில்நுட்பத்தைப் பற்றிய அறிமுகமும் எளிய வார்த்தைகளால் சொல்லப்படும் பொழுது தான், அதன் மீதான ஆர்வமும், விருப்பமும் அதிகரிக்கும்.

கவிஞராக, ஓட்டப்பந்தய வீரராக, நீச்சல்க்காரராக, சைக்கிள் வீரராக, சமூக செயல்பாட்டாளராக இணையத்தில் அறியப்படும் ஷான் கருப்பசாமி என்கிற ஷான் அவர்களின் இன்னொரு அடையாளமான தொழில்நுட்பத் திறனை வெளிக்கொணர்ந்திருக்கும் புத்தகம் “ஆண்ட்ராய்டின் கதை”. ஆண்ட்ராய்டு பற்றிய எளிய அறிமுகக் கையேடாக, கைக்கு அடக்கமான சிறிய புத்தகமாக அழகாக வந்திருக்கிறது. மொத்தமே 10 அத்தியாயங்கள், எழுபதே பக்கங்களுக்குள்… யாரும் ஒரே அமர்வில் படித்துவிடக்கூடிய எளிய மொழியில்… இன்றைக்கு உலகளவில் பெருமளவில் பயன்படுத்தப்படும் நவீன தொழில்நுட்பமான “ஆண்ட்ராய்டு” பற்றி சிறப்பானதொரு அறிமுகத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார் ஷான்.

தொழில்நுட்பம் சார்ந்த புத்தகம் என்றவுடன், வறட்சியான மொழியில் எக்கச்சக்க தரவுகள் கொண்ட, வல்லுநர்களுக்கான சமாச்சாரம் என்று மற்றவர்கள் ஒதுங்கி விடவேண்டாம். நாம் அன்றாடம் பயன்படுத்தக் கூடிய ஸ்மார்ட் போன் தோன்றிய வரலாறையும், அதன் தொழில்நுட்பம் அடைந்த பரிணாம வளர்ச்சியையும் கதை போல விவரித்திருக்கிறார் ஷான். வரலாறு, பரிணாம்ம் என்ற காலகட்டம் எல்லாம் இன்றைய தொழில்நுட்ப அசுர வளர்ச்சியில் வெறும் பத்து ஆண்டுக்குள் நடந்த மாற்றங்கள் தான். நோக்கியா 1100 முதல் சியோமி வரையிலான பெரும்பயணத்தின் ஆதி முதல் இன்று வரையான எல்லாவற்றையும் நாம் பயனர்களாக அனுபவித்திருக்கிறோம். இப்புத்தகம் இவ்வளர்ச்சியின் பின்னாலான தொழில்நுட்பத்தையும், வர்த்தகத்தையும் நமக்குப் புரியும் மொழியில் பேசுகிறது, அவ்வளவு தான்.

Howstuffworks மாதிரியான தளங்கள் பிரபலம். ஒரு தொழில்நுட்பம் எவ்வாறு வேலை செய்கிறது என்று எளிய உதாரணங்களுடன் விளக்கப்பட்டிருக்கும். இப்புத்தகமும் அத்தகையதொரு சிறந்த முயற்சி. ஷான் அவர்கள் தொடர்ச்சியாக இது போன்று தொழில்நுட்பங்களின் புத்தக வரிசையை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

நாம் பார்க்கும் பணி சார்ந்த விஷயங்களையே அலுவலகம் தாண்டி, பொது மக்களுக்கான படைப்பாக வெளியிடக்கூடிய வாய்ப்பு உண்மையில் ஒரு படைப்பாளிக்கு ஆத்மதிருப்தி அளிக்கக்கூடிய விஷயமாகவே இருக்கும். அவ்வகையில் முதல் அடி எடுத்து வைத்திருக்கும் ஷான் அவர்களுக்கு மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள். ஆரம்பத்தில் இருந்து இதனை எழுத ஷானை ஊக்கப்படுத்தி, அது புத்தகமாக வருவதற்கும் முன்னின்று செயலாற்றிய யாவரும் பப்ளிஷர்ஸ் ஜீவகரிகாலன் அவர்களுக்கும் வாழ்த்துக்கள்.

பதின் வயது மற்றும் கல்லூரி மாணவர்களுக்குப் பரிசளிக்க உகந்த நூல். தயங்காமல் உங்கள் பரிசுப்பட்டியலில் இந்த புத்தகத்தை சேர்க்கலாம்.

•••

ஆண்ட்ராய்டின் கதை – கட்டுரைகள்

ஷான்

யாவரும் பப்ளிஷர்ஸ்

பக்கம் – 75

விலை – ரூ. 70

******

முடிவு.

ஹொப்பித்தால் ஃவிஷா(L’hôpital Bichat):

அந்த ஆஸ்பத்திரியின் அவசரப்பிரிவு பலரின் அழுகுரலில் திணறியது. மதுமிதா செய்வதறியாது அழுதவாறே நின்றிருந்தாள். இந்த அல்லோல கல்லோலத்திற்குள்ளும் ஆஸ்பத்திரியின் அந்தப்பிணவறையில் அமைதியின் ஆட்சி அள்ளித்தெளிந்திருந்தது. அந்த நீண்ட அறையின் மாபிள் பதித்த தரையின் மேல் பலவகை அடுக்குகளில் லாச்சிகள் இருந்தன. லாச்சிகளின் முனையில் இருந்து மைனஸ் 20பாகை உறை குளிரின் வெண்புகை கசிந்து கொண்டிருந்தது. சிறிது மணித்துளிகளுக்கு முன்பு ஆயிஷா, சுலைமான், டோலி, ரத்தினசிங்கம் என்ற ரட்ணா என்று நால்வராக இருந்த நாங்கள் இப்பொழுது ‘அவைகளாக’ இலக்கங்களுடன் லாச்சிகளில் உறைந்து போயிருந்தோம். இந்த இலக்கங்கள் எல்லாமே முழு உருவங்களாக இல்லாது குவியல்களாக இருந்தன. பின்னர் அவை மருத்துவர்களால் சீர்செய்யப்பட்டு உருப்பெறலாம்.

0

அல்ஜீரியாவின் வடக்கு பிராந்தியமான கபிலி-யில் (Kabylie) மார்க்க சிந்தனைகளில் ஊறித்திளைத்த அபூபக்கர் பாத்திமா தம்பதிகளின் மூத்த புதல்வியாக பிறந்த ஆயிஷா பாரிஸ் வந்து பதினைந்து கோடைக்காலங்களைக் கடந்து விட்டாள். தானும் தன்பாடும் என்றிருந்த ஆயிஷா கோடை விடுமுறையின் பொழுது தனது அப்பா அம்மாவைப் பார்ப்பதற்காக அல்ஜீரியா சென்றிருந்தவேளை, நீண்ட காலத்தின் பின்னர் தனது கல்லூரித்தோழனான சுலைமானை ஓர் தேனீர்விடுதியில் சந்தித்தாள். சுலைமான் முகத்தில் அடர்தாடி அப்பியிருந்தது.உடலை ஓர் வெள்ளை நிற நீண்ட அங்கி மறைத்திருந்தது. தலையை ஓர் தொப்பி மறைத்திருந்தது. மொத்தத்தில் அவனது சிவந்த முகமே ஆயிஷாவுக்கு தெரிந்தது. அவன் சாதாரண இளைஞனாக இல்லாது ரிப்பிக்கல் இஸ்லாமியனாகவே இருந்தான். அந்த தேனீர்விடுத்திச் சந்திப்பில்தான் அப்பாவியான ஆயிஷாவின் வாழ்வில் விதி தனது விளையாட்டை ஆரம்பிக்கப்போவதை அவள் அறிந்திருக்கவில்லை. சுலைமான் முகத்தில் சிந்தனை ரேகைகள் படர ஆவி தள்ளிய தேனீரையும் வெளியே இருந்த தெருவையும் வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அவள் அவனது அமைதியைக் குலைக்க விரும்பி ……

“நீ இப்பொழுது முன்பு போல் இல்லை “.

“எப்படியில்லை”?

“படிக்கும் பொழுது எவ்வளவு கலகலப்பாய் இருப்பாய்.? ”

“நாம் நினைப்பது போலவா வாழ்க்கை அமைக்கின்றது? ”

“ஏன் நன்றாகத்தானே இருக்கிறாய்?”

“நாம் மட்டும் இருந்தால் சரியாகப் போகுமா? எம்மை சுற்றியுள்ளவர்களை பார். எவ்வளவு இழிநிலையில் இருக்கின்றார்கள்?”

“ஏன் எல்லோரும் நன்றாகத்தானே இருக்கின்றார்கள் “?

“இந்த பிரெஞ் வெள்ளை நாய்கள் எங்கள் நாட்டிலும் அக்கம் பக்கம் நாடுகளிலும் எங்களை படுகொலை செய்வது உனக்கு தெரியவில்லையா? இவர்களை எல்லாம் ஓட ஓட கொளுத்தி எரிக்கவேணும். இதை புனிதப்போரால்தான் செய்ய முடியும் “.

என்று கண்கள் பிதுங்க தொடர்ந்த சுலைமானை இடைவெட்டிய ஆயிஷா, “எமது மார்க்கத்தில் இப்படியெல்லாம் இல்லை. உன்னை யாரோ சரியாகக் குழப்புகின்றார்கள். வயதான உனது அம்மாவை தவிக்கவிடாதே” என்ற அவளை கண்வெட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்த சுலைமானின் மூளை வேறு வழியாக செயல்பட்டு கொண்டிருந்தது.

“உன்ரை பாரிஸ் ரெலிபோன் நம்பரை ஒருக்கால் தா” என்று வாங்கி குறித்துக் கொண்டான்.

0

அமெரிக்காவின் வெர்ஜினியாவைச் சேர்ந்த அந்த வீடு குழந்தைகளின் கலகலப்பால் அமளிதுமளிப்பட்டது. ஜோனஸ் சாரா தம்பதிகளும் தங்களது குழந்தைகளுடன் குழந்தைகளாக மாறியிருந்தனர். அந்த வீட்டில் ஓர் புதிய வரவு வருவதற்குத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தது.குழந்தைகளுக்கு வரப்போகும் புதிய வரவுக்கு என்ன பெயர் வைப்பது என்ற குழப்பங்களே மிஞ்சி இருந்தன. நிறைமாதக்கர்ப்பணியான மிமி அந்த வீட்டின் வெளிப்புறத்தே ஓர் மூலையில் இருந்த சிறிய கூட்டினுள் படுத்திருந்து, குழந்தைகளது விளையாட்டில் தானும் விளையாட முடியாத ஆயாசத்தால் அவர்களைப் பரிதாபமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. எதற்கும் கைகாவலாக ஜோனஸ் தனது நண்பனான டொக்டர் நிகேலையும் அழைத்து வந்திருந்தான். நிகேலின் உதவியுடன் அன்று இரவே மிமி கருப்பு நிறத்தில் ஒருசில நிமிட இடைவெளிகளில் மூன்று குட்டிகளை ஈன்றது. அருகில் இருந்த நிகேல் குட்டிகளை பார்த்து விட்டு,

“ஹேய் ……. ஜோனஸ் யு கொட் த்ரீ போய்ஸ்”.

குட்டிகளின் அழகில் மயங்கிய அவன் தனக்கொன்றை எடுத்துக் கொண்டான். நிகேலின் ஆலோசனையின்படி மூத்த குட்டிக்கு ‘டோலி’ என்று பெயர் வைக்கப்பட்டது. காவல் துறையில் இருந்த ஜோனஸின் பராமரிப்பில் சில மாதங்களைத் தத்தெடுத்துக் கொண்ட டோலி, பிரான்ஸ் காவல்துறையின் சிறப்பு கொமோண்டோ படையணிகளின் பொறுப்பாளர் பாஸ்கலின் விசேட அழைப்பின் பேரில் பிரான்ஸ் பயணமாகியது. பல சிறப்பு பயிற்சிகளைப் பெற்ற டோலி கமாண்டோ படையணிகள் உற்ற தோழனாகவும் நம்பிக்கை நட்சத்திரமாகவும் தன்னை வளர்த்துக்கொண்டது.

0

வெறும் ஆறே மாதத்தில் மதுமிதாவைக் கலியாணம் கட்டிய ரட்ணா பாரிஸின் சாதாரண தமிழ் சனங்களின் இயல்புடன் பத்துடன் பதினொன்றாக இருந்தான். ஆம் ……. அவன் ஓர் பிரெஞ் பாரில் பார்மன்(Barman) ஆக வேலை செய்து கொண்டிருந்தான். கடந்த இருபது வருடங்களாக அந்த பாரே அவனது சொர்க்க புரியாக இருந்தது. சிறிய வயதில் தந்தையைப் போருக்குப் பறிகொடுத்து தன்னுடன் கூடப்பிறந்த சகோதரிகளுக்கு ஓர் வாழ்க்கையை ஏற்படுத்திக் கொடுக்குமட்டும் தன்னை ஒறுத்து முப்பத்தி ஏழாவது வயதில் மதுமிதாவைக் கலியாணம் செய்திருந்தான். பக்கத்தில் மதுவென்ற போதை இருந்தாலும் அதனை முழுதாக அனுபவிக்க வக்கில்லாதவகையில் அவனது வேலை நேரம் இரண்டு நேரங்களாக இருந்தது. அவளை விட அவனே இதுபற்றி அதிகம் கவலை கொண்டவனாக இருந்தான். எங்கே அவளைத் தன்னால் சந்தோசப்படுத்த முடியாமல் போய் விடுமோ என்ற ஆண் மையச் சிந்தனை அவனக்கலங்கடித்தது.

அவன் வேலை செய்த பாரில் ஒவ்வரு வெள்ளிக்கிழமை பின்னேரங்களிலும் “ஹப்பி அவேர்ஸ்” என்றொரு நேரம் உண்டு. கிழமை நாட்களில் வேலை செய்து அலுத்துக்களைத்த வெள்ளையர்கள் ஆண் பெண் பேதமின்றி கிழமை முடிவை கொண்டாட அன்றிரவே தயாராகுவார்கள். பியரும் கொக்டெயிலும் இளையவர்கள் கையில் கஞ்சாவும் தாராளமாகவே புழங்கும். ரட்ணாவுக்கு ஒவ்வொரு வெள்ளிக்கிழமையும் உயிர் போய் வரும். ஆனாலும், அவனது முதலாளியின் அதிகப்படியான சம்பளமும் வாடிக்கையாளர்களது டிப்ஸ் காசும் அவனது உடல் வலிகளை மறக்கடித்திருந்தன.

0
சுலைமான் ‘இப்றகீம்’ என்ற பெயரில் கபிலியில் இருந்து புறப்பட்டு பிரான்ஸ் வந்து வருடம் ஒன்றைக் கடந்து விட்டிருந்தான். அவன் சார்ந்த ஜிகாத் இயக்கமான இ.பொ.மு-வின் அசைன்மென்ருக்காக பிரான்ஸ் வந்து, முதலில் பிரான்சின் தென்கோடியில் உள்ள ‘மார்செய்ல்’ நகரில் சில காலம் இருந்தான். பின்னர் கட்டளைப்பீடத்தின் உத்தரவின் படி பாரிஸ் வந்து விட்டான். அவன் இப்பொழுது ஓர் கைதேர்ந்த கெரில்லா போராளி. சிரியாவில் விசேட பயிற்சி பெற்றவன். நவீன பாணிக் கனரக ஆயுதங்களைப் பாவிப்பதிலும், தாக்குதல்களுக்கு ரெக்கி எடுப்பதிலும், அதியுயர் அழுத்தமான வெடிகுண்டுகளை(சக்கைகளை) தயாரிப்பதிலும் இ.பொ.மு-வில் இவன் தனிக்காட்டு ராசா. அவனை சுட்டுக் பொசுக்கினாலும் அவனிடம் இருந்து ஒரு உண்மையையும் எடுக்கமுடியாத விசேட தகமைகளால் இ.பொ.மு ஓர் முக்கிய அலுவலக சுலைமானை பிரான்ஸ் அனுப்பி வைத்திருந்தது. சுலைமான் பல முக்கிய ரெக்கிகளை இ.பொ.மு-வுக்கு அனுப்பிக் கொண்டே அதன் புதிய உத்தரவுக்காகக் காத்திருந்தான். நேர காலம் வரும் வரைக்கும் அவன் ஆயிஷாவுடன் தொடர்புகளை எடுக்க விரும்பவில்லை.

0

நிகழ்வு 01:

அன்றைய வெள்ளிக்கிழமை ரட்ணாவுக்கும் மதுமிதாவுக்கும் திருமண நாளாக விடிந்தது. முதல்நாள் இரவே முதலாளிடம் இரண்டு மணித்தியாலங்கள் முன்னதாக சொல்லி விட்டு வீடு வந்த ரட்ணாவுக்கு அன்று என்னமோ மதுமிதா மிகவும் அழகாக இருந்தது போல் இருந்தது. இது சிலவேளைகளில் அவன் கொஞ்ச நேரத்துக்கு முதல் முதலாளியுடன் சேர்ந்து குடித்த சிவந்த சோமபானத்தின் எதிர்விளைவுகளில் ஒன்றாகவும் இருக்கலாம். அவளும் ஒருவித மார்கமாகவே. இருந்தாள். ஹோர்மோன் சுரப்புகள் இருவர் பக்கத்தாலும் கலவையில் வேறுபடக் கட்டில் முயங்கலில் போர்க்களமாக மாறியது. முயங்கிய களைப்பில் நித்திரையாகி இருந்த மதுமிதாவைக் குழப்பாது வேலைக்கு செல்வதற்காக குளியலறைக்குள் புகுந்து கொண்டான். அவன் குளித்து முடித்து வெளிக்கிட்டு வெளியால் வர கபேயுடன் இரண்டு கப்புகளுடன் அவள் ஓர் கள்ளச் சிரிப்புடன் நின்றிருந்தாள். கபேயை அவசரமாகக் குடித்து விட்டு அவளது நெற்றியில் ஓர் முத்தத்தைப் பதித்து விட்டு வேலைக்கு ஓடினான் ரட்ணா.

வழக்கத்தை விட அந்த வெள்ளிக்கிழமை மாலை பாரில் கூட்டம் குறைவாகவே இருந்தது. அதற்கு காரணமும் இல்லாமல் இல்லை. வெள்ளிக்கிழமைகளில் பதின்மூன்றாம் திகதி வந்தால் அது அபசகுனமான நாள் என்ற செய்தி பிரெஞ் மக்களின் மனதில் காலங்காலமாகப் பதியப்பட்டதாகும். ஆனாலும், இளசுகளின் வருகை அந்த பாரை கலகலப்பாக வைத்திருந்தது. இரவு நேரம் பதினொன்றரையைத் தாண்டும் பொழுது உச்ச ஸ்தாயியில் வந்த பாட்டும் அதற்கேற்ற இளசுகளின் நடனங்கள் என்றும் அந்த பார் உச்சத்தில் அதிர்ந்து கொண்டிருந்தது. பாரில் ரட்ணா பம்பரமாக நின்றிருந்தான். அவனுடன் உதவிக்காக அலெக்ஸ்-உம் சேர்ந்து கொண்டாள்.

0

ஓர் கறுப்புநிற றெனோ கார் அந்த பாரை மூன்று தடவைகள் கடந்து சென்று கொண்டிருந்தது. அதை சுலைமானின் நண்பன் அபூபக்கர் ஓட்டிக்கொண்டிருந்தான். அந்தக் காரின் டிக்கியினுள் சுலைமானின் செய்நேர்த்தி கலக்கலாக இருந்தது. பாரில் நின்றிருந்த ரட்ணாவுக்கு இந்த ரெனோவின் வழமைக்கு மாறான சுற்றுகை ஒருவிதமான சஞ்சலத்தைக் கொடுத்தது. ஆனாலும் பார்க்கிங் கிடைக்காமல் வாடிக்கையாளர்கள் யாராவது அலைந்து கொண்டிருப்பார்கள் என்று அவன் அலையும் மனத்தைத் தேற்றிக்கொண்டான். சுலைமானின் உத்தரவு கிடைத்ததும் நான்காவது சுற்றில் பாரை அண்மித்திருந்த அந்த றெனோ மின்னல் வேகத்தில் பாரின் எதிர்ப்பக்கம் திரும்பி நுழைவாயிலை உடைத்துக்கொண்டு சென்று வெடித்தது. பார் கரும்புகையினால் சூழப்பட்டு ரணகளமாக மாறியது.

0

நிகழ்வு 02:

அன்றைய மாலைப்பொழுதில் சுலைமான் தனது அலைபேசியினால் ஆயிஷா முன்பு கபிலியில் தந்த தொலைபேசி இலக்கத்துக்கு தொடர்பை ஏற்படுத்தினான். றிங் சென்று கொண்டிருந்தது.

“ஹலோ………….. ”

“நான் சுலைமான் பேசிறன் “.

“நீ எங்கை நிக்கிறாய் “?

“பாரிசிலைதான் நிக்கிறன். உன்னைப் பாக்க வேணும் போலை கிடக்கு “.

“எப்ப பிரான்சுக்கு வந்தனி? நீ ஏன் எனக்கு சொல்லேலை “?

“உனக்கு நேரை சொல்லுறன்”.

“சரி இப்பவாவது என்ரை நினைப்பு வந்திதே. உடனை வீட்டை வா “.

“அட்ரஸை சொல்லு “.

அட்ரஸைக் குறித்துக்கொண்டு சுலைமானின் கரியநிற மெர்ஸ்டெஸ் பென்ஸ் செயின்டெனியில் இருக்கும் அவளது வீடு நோக்கிச் சென்றது. ஆயிஷாவின் வீட்டை அடைந்த அவன் வழக்கத்தை விட கலகலப்பாக ஆயிஷாவுடன் பழைய கதைகளைக் கதைத்துக்கொண்டிருந்தான். ஆயிஷாவும் அவனின் பகிடிக்கதைகளை தன்னிலைமறந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். இடைக்கிடை அவன் அவளது ரொயிலெட்-க்குள் சென்று அவனது அலைபேசியில் செய்திகளைத் தனது நண்பர்களுக்கு குறுஞ்செய்திகளாக அனுப்பிக் கொண்டிருந்தான். அவனது மேற்பார்வையில் அதுவரை பாரிஸின் வேறு வேறு இடங்களில் அவனது நண்பர்கள் வெற்றிகரமாக தங்கள் உயிரிழப்புகளுடன் பாரிய தாக்குதல்களை நடாத்தி விட்டிருந்தனர். எல்லாத்திலும் சூராதி சுரனான அவனுக்கு அப்பனுக்கு அப்பர்களும் பிரெஞ் உளவுத்துறையில் இருப்பார்கள் என்பது எனோ தெரியாமல்ப் போனது. அவனது அலைபேசி உரையாடல்களை அட்சரம் பிசகாது ஒட்டுக் கேட்டிருந்த அவர்கள் அவனுக்கு செயின்டெனியில் முடிவுரை எழுதத் தயாரானார்கள்.

0

அந்த அதிகாலை இரவு சுற்றுச்சூழல் நிகழப்போகும் விபரீதத்தை அறியாது அமைதியாக இருந்தது.சுற்றுச் சூழலில் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்த சனங்களின் உறக்கத்தைக் கெடுக்காது மூன்றே தளங்களைக் கொண்ட அந்தத் தொடர்மாடிக் கட்டிடத்தை பயங்கரவாதத் தடுப்புக் கொமாண்டோக்கள் தமது கட்டுப்பாட்டிற்குள் வைத்திருந்தார்கள். தொடர்மாடிக் கட்டிடத்தின் கூரையிலும் பக்க வாட்டிலும் முன்பாகவும் அவர்கள் தயார் நிலையில் நிரவியிருந்தார்கள். அவர்களது முகங்கள் உருமறைப்பு செய்திருந்தன. அந்த ஏரியாவின் மின்சாரம் தற்காலிகமாக இடைநிறுத்தப்பட்டிருந்தது. அவர்களது கருத்த சீருடை இருட்டுடன் இருட்டாக இருந்தது. அவர்களுக்குள் சைகை மொழியே வழக்காக இருந்தது.

எடுவாவின் கைகளில் இருந்த டோலி திமிறிக்கொண்டு இருந்தது. அது சத்தமிட்டு நிலைமையை குழப்பிவிடுமே என்பதற்காக அதன் வாய் தோல் மூடியினால் கட்டப்பட்டிருந்தது. எல்லோருமே அணியின் தலைவன் பஸ்காலின் சமிக்கைக்காகக் காத்திருந்தார்கள். பஸ்கால் உளவுத்துறையின் உத்தரவு கிடைத்ததும் கைகளை உயர்த்தினான். கதவின் பக்கத்தில் இருந்தவன் கதவை உடைக்க, எடுவாவின் கைகளில் இருந்து விடுபட்ட டோலி முன்னால் பாய்ந்து சென்ற அதே வேளை தொடர்மாடிக் கட்டிடத்தின் உள்ளே இருந்து வெடித்த வெடியினால் எல்லோருமே குவியலாகினார்கள். மறுநாள் பத்திரிகைகளில் தலைப்புச் செய்திகளாக டோலியே முக்கியமாகப் படத்துடன் இருந்தது. சனங்கள் அதற்கு மெழுகு திரியும் மலர்வளையங்களும் சாத்திக்கொண்டிருந்தனர்.

கலவை:

99 வீதம் உண்மை 01 விதம் கற்பனை.

•••

முன் மதியம்

முன் மதியம் ஒரு கொய்யாப் பழத்தை
விண்டு உண்டேன்
இன்னும் சில பழங்களை விருந்தினர்க்குக் கையளித்தேன்
மீதியான
ஒரே ஒரு கொய்யாப்பழத்தை என் வீட்டின் மாடியிலிருந்து
தூக்கியெறிந்தேன்
தரையில் விழுவதற்குள் காற்றில் கிளை பரப்பி
கொத்து கொத்தாக காய்த்த கொய்யாப்பழங்கள்
மண்ணில்
சொத்தென
சொத்தென
விழுந்தன

**

அசைகிறது கேபிள் கம்பி

அதில் ஒன்றும் குழப்பமில்லை
அதில் ஒன்றும் சிக்கலில்லை
ஆனால்
எல்லாமே அதில்தான் இருக்கிறது.
அதில் ஒன்றும் குழப்பமில்லை
என்பதால் அதை அப்படியே விட்டுவிட இயலாது
அதில் ஒன்றும் சிக்கலில்லை என்பதால் அதை விடுவிக்காமலும்
விட இயலாது
ஆக குழப்பமும் சிக்கலும் வேறுவேறானதல்ல என
குறுக்குமறுக்காக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது இவ்வேளை
ஒரு அணில்போல்
கேபிள்கம்பி மேலும் கீழும் அசைந்தசைய

•••

சற்றுமுன் தூறலாகப் பெய்த மழை

தவளைகள் கறட்கறட்டென கத்தத் தொடங்கியிருந்தன
இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாக இடியோசை வெடித்துக்கொண்டிருந்தது
மண்வாசனை கிளர்ந்து பரவியது
இருண்ட வானில் வெளிச்சம் கீறி மறைந்தன மின்னல்கள்
இவ்வாறாக மழை வருவதற்கான அறிகுறிகள் தென்படத் தொடங்கியிருந்தன
வானிலை அறிக்கையும் மழை வருவதை மீண்டும் ஒருமுறை அறிவித்துக்கொண்டிருந்தது
சற்றுமுன் தூறலாகப் பெய்து
ஓய்ந்திருந்த சற்றில்
இன்னும் மழை வருமா என எதிர்பார்த்து நடக்கிறார் ஒரு சகபயணி
வந்துவிடுவதைப் போலவேயிருக்கிறார் மற்ற சகபயணி
நூறு சதவிகிதம் மழை வருவதற்கு வாய்ப்பிருக்கும் வானமுமாக

**

குறிப்பு

இந்தக் கவிதைகள் மூன்றும் நவின விருட்சம் 101 ஆவது இதழில் வெளிவந்த கவிதைகள். நன்றி நண்பர் அழகியசிங்கர்.

1. விபத்து.

நெடுஞ்சாலையொன்றில்;

இடதுபக்கம் மட்டும் எல்லா வீதிச்சமிக்ஞைகளும்.

வலதுபக்கம் மட்டும் எல்லா கோயில்களும்.

நடுவீதியால் மனிதர்கள் மட்டும் பயணிக்கின்றனர்.

வாகனங்கள் அவர்களுக்கு மேலால் பறக்கின்றன.

தற்போதெல்லாம்

விளம்பரப் பலகைகளில்

கண்ணீர் அஞ்சலிப்

போஸ்டர்களைக் காணமுடிகிறது.

2. நத்தை நகர்கிறது.

தனியாக அலையும்

நத்தைக்கு

குருட்டு வீதிகளின் சாளரம்

காற்றைத் திறந்து

விட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.

பிணச் சாம்பல்களின்

வாசனையில் வந்த

தென்றல்

என் வீட்டு ஜன்னலுக்கால் புகுந்து

அகராதியை எரித்துப்

போகிறது.

கயிற்றில் காயப்போட்ட

சாரம் ஒன்று

தூரமான வானிலிருந்து வந்த

வாடைகளுடன் உறவாடி

மீளவும் நீரில் நனைகிறது.

நத்தைக்கு நான் போர்த்திய

ஈரச்சாரத்தை

எடுத்த வாடைக்காற்று,

அகராதியின் இறுதிப்பக்கங்களால் தன்னையே வாசித்து நகர்கிறது.

எங்களைப் போலத்தான்

நம்மைச் சூழ்ந்தவையும்.

என்ன ஒரு

நாங்கள்///நீங்கள்????.

3. தடையதிகாரம்.

தீராத

தீர்த்தம்

உன் பார்வைகள்.

ஏன் அப்படிப் பார்த்துச்

சிரிக்கிறாய்?

நிச்சயமாக அது ஒரு சிரிப்பேயில்லை.

நீ எந்த விரல்கொண்டு

என் புகைப்படங்களை

நகம் படாமல்

என் முகத்தில் கீறுவாய்?

ஒரு சிகரட் பற்றவைத்து

உதட்டில் உறிகிறேன்.

பாதி சிகரட் உடைந்து

வீழ்ந்தவுடன் எனது

உள்வயிற்றில் புகுந்த

உன் முத்தத் தீக்கள்

எனக்கான புகைகளை

அள்ளி அள்ளி

ஆகாயம் வரை வாய்வழியே வழங்குகிறது.

‘புகைத்தல் தடை’ என்ற

உனது பார்வைகள்,

எனக்கு உனது

சிரிப்பையும்,நகத்தையும்

ஞாபகமூட்டுகிறது….

4. கனவுகளின் வனாந்தரம்.

கனவுகளின் வனாந்தரத்தில்

நடந்துபோன களைப்பில்

பழைய காதல் கடிதங்களை

வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

ஒன்றில் முகவரி இருக்கவில்லை.

ஒன்றில் விழிப்பு இருக்கவில்லை.

ஒன்றில் முடிவுரை இருக்கவில்லை.

ஒன்றில் பொருள் இருக்கவில்லை.

ஒன்றில் எழுத்துக்கள் இருக்கவில்லை.

வெற்று வார்த்தைகள் அலங்கோலமாக அலைந்தன.

சிரித்துக்கொண்டே,

கனவுகளிலிருந்து மீண்டுவரப் பிரியங்களின்றி,

அந்த வெற்று வார்த்தைகளை முகவரி இல்லாமல் எழுதப்பட்ட கடிதங்களுக்கு எழுத்துக்களாக ஒன்று சேர்க்கிறேன்.

கனவு கலைந்த மாத்திரத்தில்,

பழைய காதல் கடிதங்களைத் தேடிப் பார்க்கையில்,

எஞ்சியது;

‘பொருள்’

‘உருவகம்’

‘அமைப்பு’

‘கனவுகள்’

ஏதுமே இல்லாத ஒரு கவிதை……

●

1
மேகங்களுக்கென்று தனிப்பாதை உண்டு
ஆனால் காற்றின் கட்டளைகளை அவை
ஒருபோதும் மீறியதே இல்லை!

2
நட்சத்திரங்களுக்கு இருள் தேவை
இல்லாவிட்டால் நாம் எப்படி இவைகளை
நட்சத்திரங்கள் என்று தெரிந்து கொள்வது?

3
அது கட்டிடங்கள் நிறைந்த ஆளரவமற்ற
நீண்ட பயணப்பாதை.
அவர்களுடன் தட்டில் விரித்து வைத்த
புத்தகமும் பயணப்படுகிறது.
காலப்புள்ளிகள் நீள நீள
புத்தகத்தின் எழுத்துக்கள்
உருவிழந்து நீராகித்
தட்டில் சேகரமாகிறது.
பயணக்களைப்பின் மிகுதியில்
நீரை அள்ளீப்பருகிக் கொண்டிருக்கின்றனர்
பயணத் தம்பதியர்.
நீரான அமிழ்தம் இதயத்தில் இறங்குகிறது
இதயம் பெருத்துப்
பெரும்போதையாகி நிகழ்கிறது!
இது வரமா சாபமா?
நிலை மாற்றிக்கொள்ள விழையும் மனது.
பின்-
சுமையான உடல்களை அவிழ்த்து
உயிர் விடுதலை பெறுகிறது.
பயணம் தொடரும் பாலை வெளியில்.

4
மரணத்தைப் பற்றி நிறைய கவிதைகள்
படித்திருக்கிறேன் எழுதியுமிருக்கிறேன்
ஆனாலும் நான் மரணித்த பின்னர் தான்
மரணத்தைக்குறித்த உண்மையான கவிதையை
எழுதமுடியுமென்று தெரிந்து கொண்டேன்!

5
கணினியின் ஒரு பக்கத்து
ஜன்னல் தொடுதிரையில் க்ளிக் செய்து
உயிரை இயக்கம் கொள்ளச்செய்துவிட்டுச் செல்கிறாய்
நான் பக்கங்களை நிரப்பித் திரிகிறேன்.
இப்போது-
ப்ரச்சினை பக்கங்களை நிரப்புவதிலல்ல
உன் உயிரை நிரப்புவதில்தான்.
காலக்கெடுவில்
ஒடிய களைப்புடன் உட்கார்ந்திருக்கிறேன்
ஓர் வேட்டை நாயென!

6
மரகதம் சித்தியிடம்
ஏவாளைக் காட்டுங்கள் என்றேன்
தன்னைக் காட்டினார்!

7
சுடலைச் சாம்பல் பூசி கழுத்தில் மணிகட்டி
இழுத்துவந்த பைரவர் துணையாக
தெருமுனைப்பிடாரிக்கு விரல் ரத்தம் காட்டி
வீதிக்குள் நுழைந்த குடுகுடுப்பையின்
குரலெடுத்த ஓசையோடு ஜக்கம்மாவின்
மூத்த கரு மூளையில் கத்தி பிளந்த
கபால மையில் சுவர்க்குறியிட்டுச்
செல்வான் – சொல்வான் குரலெடுத்து
குடுகுடு ஜக்கம்மா நல்ல காலம் பொறக்குது
நல்லகாலம் பொறக்குது
இவனுக்குப் பிறக்காத நல்ல காலத்தை
பிறருக்கு!
8

ஒரு கணம்
உணர்விழந்து போக என்னை
ஒப்புக்கொடுத்தேன்

தேன்கூடு கலைக்கப்பட்டதோர் பதட்டமக்கணம்

காலம் நிறுத்திச் சென்றதோர்
அரை வட்ட வாழ்க்கை
மரண வாசல்களின் பள்ளத்தாக்கில்
வரவேற்புப் பலகை புதியதாய்

என்றுமே திரும்பலற்றதோர்
ஒளிக் கசிவணைந்த அறைக்குள்
தள்ளித் தாளிட்ட மனம்.

விகசிப்புகளினோசை
விழாத செவிகள்

உயிர்பறிக்கும் கோபத்தின்
கொடுமுனை மழுங்கிக் கூர் கெட்டது

அது நடந்து கடந்த வழியில்
தென்படாத பாதச்சுவடுகள்

முகவரியற்ற எனக்குப்
புதிய எண் – கூப்பிட்டுச் சொல்ல

நாவைக் கழுவேற்றிக்
கண்கள் பிடுங்கப்பட்டு
அங்கே கற்கள் வைக்கப்பட்டன-
விழிகள் குருதி காட்டவில்லை.

மொழிகளிலிருந்து ஓசைகளை
உருவி எடுத்துவிட்டேன்

விரியத் திறந்து வைக்கப்பட்டது கபாலம்.
போவோர் வருவோர் போட்டுச் சென்றனர்:
-குப்பைகளை
-உபயோகிக்கப்பட்ட நாப்கின்களை
-அணைக்கப்படாத சுருட்டுகளை
-எச்சில் இலைகளை
-புராணிகங்களை
-புத்தகங்களை
சிலர்
காறித் துப்பிச் சென்றனர்.

அக்கணங்களில் நினைவுகூரப் பட்டதைத்
துடைத்தழித்தேன்.
பறவைகள் அழுகிய பழங்களைத் தின்று
எச்சமிட்டுச் சென்றன

மக்கி மடிந்துவிட்ட குப்பைமேல்
காலமழை இறக்கிய தூவானம்
அழுகிய பழவிதைகள்
வேர்விட்டு விருட்சமாகுமென
கபாலத்தைக் கூர்த்தது காலம்:

தன் ரசாயன மாற்றத்தை
என்னில் எதிர்பார்த்துக்
கண்டது தோல்வி.

இருந்தேன் நான்
வெற்றி மறுத்து!

000 000 000